40. Extra ‘bloed’vaccin – november 2021

We kregen bericht of een oom en tante van Kerwin langs mochten komen. Ze wilde helpen. Ze stelde voor om de helft van de kosten voor het 'bloed'vaccin, om tijd te rekken tot het volledige vaccin beschikbaar is, te bekostigen. Samen met de hulp van mijn ouders viel er een enorme last van onze schouders. We kunnen de extra behandeling betalen! Dat klinkt heel makkelijk maar het blijft een drempel om geld, en al helemaal zo’n hoog bedrag, van een ander te vragen en aan te nemen. Natuurlijk doe je het als het om je leven gaat en is de dankbaarheid des te groter! De oom van Kerwin voegde er nog een extra dimensie aan toe. Hij deed dit ook uit naam van Kerwin zijn overleden opa. Kerwin had een geweldige band met zijn opa en zo ook zijn oom. “Opa zou zijn laatste centen nog aan je hebben gegeven, nu neem ik dat op mij”.

We spreken de Duitse arts op vrijdag middag. We konden maandag ochtend vroeg al bij ze terecht dus moesten zondags al vertrekken. Dat betekende 1 dag om tassen in te pakken, collega’s en werkgever in te lichten, afspraken te verzetten, accommodatie te regelen, auto te wisselen, de flyeractie voor de crowdfunding die ik gepland had te delegeren. Check.

Op behandeldag 1 (maandag) werd er bloed afgenomen voor het maken van het ‘bloed’vaccin wat 8 dagen in beslag neemt. Waar wij dachten dat ze na afname konden zeggen of er voldoende cellen in het bloed gevonden waren blijkt het tot op de middag van toediening van het vaccin spannend te blijven of het vaccin maken daadwerkelijk is gelukt. De cellen die uit het bloed gehaald zijn moeten voldoende in aantal zijn en van een bepaalde kwaliteit. Daarnaast moeten deze ‘volwassen’ worden in het laboratorium. Pas als ze de cellen de middag van toediening uit de kweek halen weten ze of dat groeien/ volwassen worden is gelukt. Door de vele tegenslagen die Kerwin al te verduren heeft gekregen en het gegeven dat Kerwin al 3 jaar vrijwel non-stop chemicaliën in zijn lichaam toegediend heeft gekregen- wat de kwaliteit van de cellen niet ten goede komt- maakte dat Kerwin steeds sceptisch werd over de kans van slagen. Naar mate de dagen vorderde raakte hij verder vermoeid en werd het lastiger om elke dag weer de motivatie op te brengen om behandelingen te ondergaan. Het weekend heeft hij ‘vrij’ dus gaan we naar huis. Die maandag, op zijn 37e verjaardag, rijden we dan nog een dag heen en weer naar de kliniek. Geen verjaardagsfeestje met z'n zoontje vieren en verwend worden maar een dag lang intensieve behandelingen was zijn ‘cadeau’. Al werd deze dag goed afgesloten toen einde middag de arts kwam binnenlopen met een bakje… vaccin! Het is gelukt! Ik zie de ontlading van spanning bij Kerwin en de tranen staan ons in de ogen. Een bijzonder moment, een mijlpaal zo voelt het. 

Toediening van het 1e 'bloed'vaccin

We kunnen nog geen concrete nieuwe afspraak maken maar verwachten over een maand, eind december, opnieuw in de kliniek te zijn voor het volledige vaccin (nr. 2 en 3 Gepersonaliseerd kankervaccin). Op de terugweg in de auto zingen we mee met muziek en ligt Kerwin grotendeels te slapen. Dit is hoe ‘date night’ er voor ons uitziet. 

*blog 1 t/m 38 zijn in chronologische volgorde gepubliceerd. Van diagnose tot gepersonaliseerd vaccin 3 jaar later. Helaas kan ik de nieuwe blogs niet op deze volgorde erbij plaatsen dus komen deze bovenaan.