7. Erfelijkheidsonderzoek

De gedachte dat de ziekte wel eens erfelijk zou kunnen zijn, kon mijn man niet loslaten en maakte hem angstig. Ik was daar een stuk relaxter in. Ik ben so wie so altijd al wat ontspannender geweest. Zolang het tegendeel niet bewezen is zie ik wat ik wil zien en dat is de zonnige kant. In dit geval kwam het waarschijnlijk ook omdat ik er van uit ga mijn zoon te zien opgroeien en Kerwin deze grip is kwijtgeraakt. De genetica afdeling van het UMC Utrecht begrijpt de angst en omdat beide broers op jonge leeftijd onverklaarbare soorten van kanker hebben gehad zagen ze aanleiding voor onderzoek. Omdat ze niet direct verbanden zagen tussen de kankersoorten wordt een zeer breed genenonderzoek ingezet. Ik belde voor de zekerheid een week later nog na of ze het bloed en de papieren in goede orde hadden ontvangen. Het antwoord was ja. Helaas duurt de uitslag van het onderzoek maar liefst drie maanden en was het maar de vraag of Kerwin de uitslag nog zou meemaken.

Toen de drie maanden ruim verstreken waren maar we nog niks hadden gehoord ging ik maar eens bellen. De medewerker aan de telefoon kon geen onderzoek en/of resultaten daarvan vinden. Even later werd ik teruggebeld. Het bloed was destijds goed ontvangen maar het begeleidende formulier was schijnbaar ergens blijven steken. Er was dus geen onderzoek in gang gezet. Toen ik vertelde wat de situatie was en dat nog drie maanden op resultaten wachten echt geen optie was werd het genetisch onderzoek versnelt ingezet en kregen we een maand later de heldere en fijne uitleg bij het UMC in Utrecht dat er geen aanleiding was gevonden dat deze vorm van kanker genetisch was. Wel was er een afwijking gevonden die ze met de kennis van nu niet kunnen linken aan een verhoogd risico op kanker maar dat dat in de toekomst uiteraard anders kan zijn.